ســـحر از دامـــن نرجـــس،بــــرآمـــد نــوگلی زيـبا گـــلیکـــــز بــوی دلـــجويش، جــهان پــير شـد برنا
زهـــی سروی کــه الــطافش،فکنده ســـايه بــر عالم زهـــیصــبحی که انـــفاسش، دمـيده روح در اعضا
ســـپيده دم ز دريـــای کـــرمبـــرخــاست امـــواجــی کــه عالمغـــرق رحمت شد، از آن مــواج روحافـزا
بـــــه صــــبح نـــيمهشـعبان تجلّی کــرد خــورشيدی کـــهاز نور جـــبينش شـــد، منـــوّر ديــــده زهـــــرا
چــــه مولـــودی کـــه هـــمتايشنــديده ديـــده گردون چــه فـــرزندیکــه مـــانندش، نـــــزاده مـــــادر دنيا
بـــه صولــت تالی حـــيدر،بـــه صــورت شبه پيغمبر بــــــــهســـيرت مـــظهر داور، ولـــــیّ والـــــی والا
قــــدم در عــــرصه عـــالم،نـــهاده پــاک فـــرزندش که چِــــشمآفـــرينش شــد، ز نــورش روشــن و بـينا
بـــــهپـــاس مــــقدم او شــــد، مـــزيّن عـــالم پـــائين ز نــــور طـلعــــــت او شــــد، مـــنوّرعــــالم بــــالا
چــو گــيرد پــرچــم انـــّافـــتحنا، در کــــف قـــدرت لـــواینصــرت افــرازد، بــر اين نُه گــنبد خـضراء
شــها چــشم انتظاران را،ز هــجران جان به لب آمد بــتابای کــوکــب رحـمت، بــرافــکن پرده از سيما
تــو گر عــارض بــرافروزی،جــهان شــود روشــن تـــو گــرقامــت برافــــرازی، قــيامتها شــود بــرپا
تـــو گر لــشگر برانـــــــگيزی،ســـپاه کفر بــگريزد تـــو گراز جــای برخـــيزی، نــشيند فــتنه و غـوغـا
بــــــيا ای کشتی رحـمت،که دريـــا گشت طوفانــــی چــوکشتيبان توئـی، مــا را چـه غم از جــنبش دريــا
خوش آن روزی که برخيزد، زکعبه بانگ جاء الحقّ خوش آن روزیکـه برگيرد، حــجاب از چهره زيــبا
مرحوم قاسم رسا