ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس /خاموش کن صدارا، نقاره می زند طوس

آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان /جانی دوباره بردار با ما بیا به پابوس

آنجا که خادمینش از روی زائرینش /گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس

  خورشید آسمان ها در پیش گنبد او /رنگی ندارد آری چیزی شبیه فانوس 

رویای ناتمامم ساعات در حرم بود /باقی عمر اما افسوس بود و کابوس

وقتی رسیدی آنجا در آن حریم زیبا /زانو بزن به پای بیدار خفته در طوس...

شمشیر تو در غلاف تاکی
گیتی به تو در خلاف تاکی
این ذلت و انکسار تا چند
واین محنت و اعتساف تا کی
از دشمن دوست طعنه تا چند
این فرقت و اختلاف تا کی؟

و لیس للسعید من بدیلی

فکلنا فی هذه السبیلی

و انظر الی cnn و bbc

فکلهم یخاف من جلیلی

باید از دوستان کاندیدای ریاست جمهوری سوال کرد که چه کرده اند، یا که چه گفته اند، یا با چه تفکری وارد صحنه شدند که دشمن را از حضورشان شاد کردند . .

یادگار امامِ امتم تویی با وفا به امامِ عصر من تویی­

رهبر من، سید علی، خامنه ای رو دوست دارم

اگه  بخواد، دو چشمم ، جلوی پا هاش میذارم

مهربونه و خندونه ،  وقتی اونو نگاه کنی

اگه خدا قبول کنه میخوایم براش دعا کنیم

خدای مهربونِ من، رهبرم و پایندِه دار

دستِ اونو تو دستای امام زمانِ من بذار

همه ی دل خوشی من ، اینه که اونو ببینم

اگه بشه رو دستِ او گل بوسه ای رو بچینم

یادگار امامِ امتم تویی با وفا به امامِ عصر من تویی­

به روی شونه های او ، چَفیۀ بسیجیه

خاطرۀ شهادتِ رَفیقای قدیمیه

ماها که اهل مسجدیم ، سنگرا رو پر میکنم

اگه اشاره ای کنی ، با دشمنا جنگ میکنیم

فرمانده کل قوا ، تویی امیر با وفا

تو از دیار مشهدی ، کبوتر امام رضا

از کوچیکی تا به حالا، همش تو  فکر مشهدیم

یعنی می شه با دوستای، مسجدیمون حَرَم بریم

یادگار امامِ امتم تویی با وفا به امامِ عصر من تویی­

چـار چـیـز آثـار بـدبـختی بـود...............جـاهـلی و کـاهـلـی سـخـتی بــود

بی کسی و ناکسی هر چار شد................بـخـت بـد را ایـن هـمـه آثـار شـد

هر که در بند عبادت می شود................بی شک از اهل سـعادت می شـود

آن که در بند عبارت می شود................بی شک از اهلِ خسارت می شود

عطار نیشابوری

-----------------------/http://takavar114.blogfa.com--------------------------

ای حرمت ملج درماندگان

                                      مرا دریاب...

دلم به شوق وصالت در تاب و تب است

                                                     مرا دریاب...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی ^{(علیه السلام)}

زبانحالي فوق العاده.....
هر كي دلش گرفته و ميخاد حالش عوض بشه،حتما مناجات عاشق و شيداي امام حسين عليه السلام را گوش بده...

دست من گير كه اين دست همان است كه من
بارها از غم هجران تو بر سر زده ام

دانلود مناجات . .

امام رضا
میدونم آسمون حرمت ستاره بارونه
فرشته ها هم همیشه و هر لحظه در حال گذرن
پس دلمو پرواز میدم به صحن وسرات تا بازم آروم بگیرم.

شبى تنها
میان این همه رؤیا
تو را دیدم ...
تو را با قامتى زیبا
میان دشتى از گلها
کنارت بحر آبى رنگ
و دستانت پر از گلبوته هاى نور
پر از گلبرگ یاس و سوسن و مریم
و من سر تا به پا حیرت
دلم سنگین از این غمها
از این دنیا
که ناگه
آهویى رعنا
در آغوش تو شد آرام
صدایى از دل دریا
چنین مى خواند :
به قربان پناه گرمت اى مولا !
تمام صورتم را اشک ها پر کرده بود، آرى
چنین رؤیا مرا واداشت
که بنویسم :
به قربان پناه گرم تو آقا !

 منبع: http://harfaye-delam.persianblog.ir

ضامن چشمـان آهوها، به دادم می رسی؟

من دخیل التمـاسم را به چشمت بسـته ام

هشتمیـن دردانه زهرا به دادم می رسـی؟

یا امام رضا من بجز حرمت جایی ندارم ...

                   از همه دل بريده ام دلم اسير يك نگاست

                                          تمام آرزوی مـن زيارت امـام رضــــــــاست

                   یک پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست

                                      ای کاش ز زوار خراســـان تو بودم

اشعار مناجات ماه رمضان

الهی این من این جرم و خطایم
رهم دادی، مکن دیگر رهایم

بگیر از من مرا، اما نه از خود
بسوز اما مساز از خود جدایم

تو را گم کردم و خود گشته‌ام گم
صدایم کن صدایم کن صدایم

به من گفتند از اول عبد «هو» باش
چه باید کرد من عبد هوایم

تو آن ربی که با عبدت رفیقی
من آن خارم که با گل آشنایم

گنه کردم، نکردم شرم از تو
نمی‌دانم کجا رفته حیایم؟

خجالت می‌کشیدم بازگردم
تو گفتی باز هم سویت بیایم

نبودم عبد تا عبدم بخوانی
نگویم بنده‌ام، گویم گدایم

سیه رویم مگر از لطف و رحمت
بشـویی بـا غبـار کربـلایـم

از آن بر خود نهادم نام «میثم»
که بخشی بـر علی مرتضایـم

 استاد حاج غلامرضا سازگار

رمضان ماه خوبی‌ها

رمـــــضان آمـــــد و آهــــسته صــدا كــرد مــرا      مــــــستعـــد ســــــفر شـــــهر خـــدا كـــرد مــرا

از گـــلستـان كـــرم طــرفه نــسيمــی بــــوزيـــد      كـــه ســراپای پــر از عــطر و صــفا كـرد مــرا

نــازم آن دوست كـــه با لــطف سـليمانی خويش      پـــــله از ســــلســـله ديــــو دعــــا كــــــرد مــرا

فــــيض روح‌الـــقدسم كـــرد رهـــا از ظـــلمات       هـــمرهـــی تـــا بــه لــب آب بــــقا كـــــرد مــرا

مـــن نــبودم بـــجز از جـــاهل گــم كـرده رهی       لايـــــق مــــكتب فـــخرالنـــجبـــــا كــــرد مــــرا

در شــــگفتم ز كـــــرامات و خـــطاپــوشـــی او      مـــن خـــطا كــردم و او مـهر و وفــا كرد مــرا

دســـت از دامـــن ايـن پـــيك مــبارك نـــكشــــم       كـــه بــه مــهمـانی آن دوســت نــدا كـــرد مـــرا

زين دعاهاست كه با اين همه بی‌برگی و ضعف       در گلــستان ادب نــــغمه‌ســــــرا كـــــرد مـــــرا

هــــر ســـر مـــويم اگــر شــكر كــند تـا بـه ابـد       كـــم بود زيــن هـمه فـيضی كه عـطا كرد مــرا

فتح‌الله اسلامی‌نيا

------------------------------------------------------------------------

یا شهادت یا هیچ . . .

قرار گاه بچه های آسمونی . . .

www.aflakyan.ir

ســـحر از دامـــن نرجـــس،بــــرآمـــد نــوگلی زيـبا         گـــلیکـــــز بــوی دلـــجويش، جــهان پــير شـد برنا

زهـــی سروی کــه الــطافش،فکنده ســـايه بــر عالم         زهـــیصــبحی که انـــفاسش، دمـيده روح در اعضا

ســـپيده دم ز دريـــای کـــرمبـــرخــاست امـــواجــی         کــه عالمغـــرق رحمت شد، از آن مــواج روح‌افـزا

بـــــه صــــبح نـــيمهشـعبان تجلّی کــرد خــورشيدی         کـــهاز نور جـــبينش شـــد، منـــوّر ديــــده زهـــــرا

چــــه مولـــودی کـــه هـــمتايشنــديده ديـــده گردون         چــه فـــرزندیکــه مـــانندش، نـــــزاده مـــــادر دنيا

بـــه صولــت تالی حـــيدر،بـــه صــورت شبه پيغمبر        بــــــــهســـيرت مـــظهر داور، ولـــــیّ والـــــی والا

قــــدم در عــــرصه عـــالم،نـــهاده پــاک فـــرزندش       که چِــــشمآفـــرينش شــد، ز نــورش روشــن و بـينا

بـــــهپـــاس مــــقدم او شــــد، مـــزيّن عـــالم پـــائين       ز نــــور طـلعــــــت او شــــد، مـــنوّرعــــالم بــــالا

چــو گــيرد پــرچــم انـــّافـــتحنا، در کــــف قـــدرت         لـــواینصــرت افــرازد، بــر اين نُه گــنبد خـضراء

شــها چــشم انتظاران را،ز هــجران جان به لب آمد          بــتابای کــوکــب رحـمت، بــرافــکن پرده از سيما

تــو گر عــارض بــرافروزی،جــهان شــود روشــن         تـــو گــرقامــت برافــــرازی، قــيامت‌ها شــود بــرپا

تـــو گر لــشگر برانـــــــگيزی،ســـپاه کفر بــگريزد         تـــو گراز جــای برخـــيزی، نــشيند فــتنه و غـوغـا

بــــــيا ای کشتی رحـمت،که دريـــا گشت طوفانــــی         چــوکشتيبان توئـی، مــا را چـه غم از جــنبش دريــا

خوش آن روزی که برخيزد، زکعبه بانگ جاء الحقّ         خوش آن روزیکـه برگيرد، حــجاب از چهره زيــبا

مرحوم قاسم رسا

سلام بر شعبان و اعیادش، سلام بر حسین و عباسش، سلام بر سجاد و سجده‌هایش، سلام بر علی‌اکبر و جوانیش، سلام بر نیمه شعبان و ظهور مولودش...

حلول ماه مبارک شعبان و فرخنده ایام اعیاد شعبانیه بر عاشقان خجسته و میمون باد.

رسول اکرم(ص) فرمودند:

شَعْبانُ شَهْري، وَرَمَضانُ شَهْرُ اللهِ؛ فَمَنْ صامَ شَهْري، كُنْتُلَهُ شَفیعاً یَوْمَ الْقیامَهِ.

شعبان ماه من و رمضان ماه خداوند است؛ هر كه ماه مراروزه بدارد در روز قیامت شفیع او خواهم بود.

مــــــاه شـــعبان،مــــاه خــــــوبــی‌ها رســـید              مـــــاه فضل و رحـــمت ورضــوان رســــید

بانــــــگ آمــــدبــــــــر تــــــمام خـــــــاکیان              چـــــــــون حــــــــسینآمــــــد بـــــــه دـــنیا

نـــــــــــــــوراعــــــــــلا هــــــــــم رســـــید               بــعد از آن آمـــد به دنــیاابـــوالفضل بـــاوفا

در پـــی آن دو خــــوبان،هــم امام سجاد رسید               در نــــــهایت مــــــــی‏رسد در مــــــاه شـــعبان

دو گــــــــل دیـگرز بـــاغ رسـول دو ســــرا               هـــــــم علی‌اکبر این پرچـمدار زیـبای جـــوان

هـــــــم گل نرگسزهـــرا، مهربان یــار با‌وفا             مـــــــاه شـعبان مـــــاهخوبـــی و صــــفاست

در همه روزش زمهردنیای ما هم پربهاست

یا شهادت یا هیچ . . .

قرار گاه بچه های آسمونی . . .

www.aflakyan.ir

پیامک های ولادت حضرت امام باقر )علیه اسلام(

ساغر زده ام ز جام باقر
بشکفته لبم به نام باقر
چشم همه روشن از جمالش
آمد به جهان امام باقر
ميلاد شكافنده ي دانش نبوي و وارث علم علوي، خجسته باد


اى باقر العلوم كه هنگام مكرمت
باشد هزار حاتم طايى گداى تو
پنجم ولى و حجت خلاق عالمى
لوح دل است مهر به مهر و ولاى تو
میلاد امام محمد باقر علیه السلام مبارک باد

دارم به دل ولاي تو يا باقر العلوم
بر سر بود هواي تو يا باقر العلوم
عهد ولادت تو و جشن و سرور ماست
جانم شود فداي تو يا باقر العلوم
ميلاد شكافنده ي دانش نبوي و وارث علم علوي، خجسته باد

اى مهر دل فروز، در آسمان علم
وى يار مه جبين، يا باقرالعلوم
اى حجت خدا، ما را شفيع شو
در روز واپسين، يا باقرالعلوم
ميلاد امام محمد باقر علیه السلام خجسته باد

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست ...

مـــــا از قدیــــم طــــایفه ای سینــه خستــه ایــم

مـــــا بچـــه هــــای مــادر پهلــــو شکســــته ایــم

امــــــروز اگـــــر سیـــنـــه و زنـــجـــیــــر می زنیم

فردا به عــشــــق فــاطـــمه شمــشیر می زنیم

مـــا را پیــــامـبــر ، قبیـله سـلـمــان خطـاب کرد

روی غــرور و غـــیـرت مــا هـــــم حــســــاب کرد

ازمـــا بــتـــــرس! طــایــفـــه ای پــــر اراده ایـــــم

ما مثل کوه پشت سر سید علـــی ایستاده ایم

ذکر شهادت حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه

از سخن سنجى من آشفته حال‏

شرح حال عشق را كردم سئوال‏

گفت من آگه نیم ز اسرار عشق‏

مات و حیران مانده‏ام در كار عشق‏

اینقدر دانم كه عشق بى نظیر

هست اندر كشور هستى امیر

ملك را او پادشاهى مى‏كند

حكم از مه تا به ماهى مى‏كند

آسمان چون گوى در میدان اوست

دور زن از لطمه‏ى چوگان اوست‏

كارها دارد عجایب بى شمار

كه نشاید گفت یك از صد هزار

آتش افروز جهان عشق است عشق‏

خانمان سوز كسان عشق است عشق‏

دوست را با دوست ملحق مى‏كند

آن دو تن را فرد مطلق مى‏كند

مى‏زند بر پرده صد نقش عجیب‏

تا حبیبى را رساند بر حبیب‏

آرى آرى گشت عشق ذو فنون

بر حبیب ابن مظاهر رهنمون‏

تا رود آن سالك راه و داد

عارف روشن دل پاك اعتقاد

در زمین كربلا با شور و شین

جان دهد بهر حبیب خود حسین

همچنین بود از محبت با نصیب‏

آن كه در ره همسفر شد با حبیب‏

سالخورده نخل بستان صفا

مسلم ابن عوسجه آن با وفا

بود اندر كوفه روزى آن جناب‏

عازم حمام از بهر خضاب

دید در بازار غوغائى بپاست

صحبت از جنگ و حدیث از نینواست‏

ناكسان كوفه از برنا و پیر

مى‏خرند آلات حرب از تیغ و تیر

غرق بهر فكر بود آن غم نصیب‏

ناگهانش در رسید از ره حبیب‏

گفت با مسلم حبیب این‏ هاى و هوى‏

هیچ مى‏دانى چرا داده است روى‏

گفت نى بر گو تو گر دارى خبر

آگهم بنماى از این شور و شر

چرخ را بر گو دگر نیرنگ چیست‏

در خلایق گفتگوى جنگ چیست‏

گفت این قوم برى از نام و ننگ‏

با حسین ابن على(ع) دارند جنگ‏

تیغ بران از براى آن خرند

تا ز جسم یاورانش سر برند

اكبرش را غرق بحر خون كنند

ام لیلا را ز غم مجنون كنند

قاسم و عباس او را جسم پاك

همچو گل سازند از نى چاك چاك

چون كه مسلم گشت آگه زین سخن

دود آهش رفت بر چرخ كهن‏

شد دلش از آتش غیرت كباب‏

گفت باید كردنم از خون خضاب‏

عاشق آرى گر به دعوى صادق است

غرق خون گشتن خضاب عاشق است‏

تا نباشد دست را از خون نگار

كى رسد بر دامن وصل نگار

الغرض آن هر دو پیر حق پرست‏

از جوانمردى ز جان شستند دست‏

هر دو را شد غیر حق محو از نظر

هر دو را عشق شهادت زد به سر

هر دو بگرفتند بر كف جان خویش

بهر ایثار ره جانان خویش‏

آمدند از كوفه بیرون با نوا

ره سپر گشتند سوى نینوا

راه طى كردند تا بردند راه

در حضور شاه بى خیل و سپاه‏

هست قولى كان دو رند پاك باز

كشته گردیدند هنگام نماز

قول دیگر آن كه در آن سرزمین

شاه را دیدند بى یار و معین‏

جمع بهر كشتن آن شهریار

لشگرى چندان كه ناید در شمار

وز حریم آن شه عرش آستان‏

مى‏رود بانگ عطش بر آسمان

طرفه بزمى چیده شاه كربلا

مى‏زند دور اندر آن جام بلا

مى‏گساران پا به هستى مى‏زنند

پاى بر هستى ز مستى مى‏زنند

چون خم مى‏آن دو رند باده نوش‏

بودشان دل ز انتظار مى ‏به جوش‏

تا حریف چند ساغر در كشید

پس بدیشان گردش ساغر رسید

ابتدا مسلم به مى ‏بنهاد لب‏

كرد از شه رخصت میدان طلب‏

شاه دین از مرحمت بنواختش‏

پس مرخصى سوى میدان ساختش‏

تاخت در آن عرصه چون شیر ژیان

بر رجز بگشود از مستى زبان

پس علم شد تیغ آتش بار او

آتش افشانى همى شد كار او

چند تن زان ناكسان خیره سر

جاى داد از پشت مركب در سقر

عاقبت چون گل تنش صد چاك شد

وز ستم غلطان بر وى خاك شد

سرور دین با حبیب نیك پى